Hazine Bulan Fakir Çoban

ALINTIDIR

Hazine Bulan Fakir Çoban

<hr style="color: rgb(190, 190, 190);" size="1">




Köyün
birinde fakir bir çoban yaşarmış. Güzel bir karısı ve küçük bir oğlu
varmış. Karınca kararınca geçinip giderlermiş. Yalan demedikçe, haram
yemedikçe, komşularına, karısına, oğluna iyi davrandıkça, onların
kalplerini kırmadıkça, çobanın koyunları gün geçtikçe artmış. Önceleri
elli olan koyunlar zamanla dört yüze ulaşmış. Fakir çoban köyün orta
hallilerinden sayılmaya, itibar görmeye başlamış.

Fakir çoban on yaşında annesini, on sekiz yaşında da babasını
kaybedince kimsesiz kalmış. Babasından kalan elli koyunu gütmeye
başladığı ilk günlerde, koyunların otladığı meranın yakınındaki bir
mağaraya gider ve Allah’a dua edermiş, bu fakirlikten kurtulup zengin
olayım diye. Fakir çoban dua etmeye başladığından beri, Allah, onun
dualarını duyarmış. Sağ ve solunda duran iki meleğine, şu çobanı
izleyin, ona yardım edin. Kimseye zararı dokunmayan, borcunu ödeyen,
yalan söylemeyen, kırıcı olmayan ve iyi davranışlar içinde olan
herkesin edeceği duayı kabul ederim, demiş. Allah’ın bu sözleri
üzerine, iki melek çobanı izlemeye başlamış. Çoban iyi davranışlar
içinde bulundukça, sevap kazandıkça koyunları artmış ve dört yüz tane
olmuş.

Günlerden bir gün, çoban mağarada dua ederken, üstüne oturduğu taşın
kımıldadığını fark etmiş. Taşı kaldırıp, altındaki oyuğu kazınca bir
hazine sandığı bulmuş. Meğerse bu mağara eskiden korsanların barınak
olarak kullandıkları bir yermiş. Çoban köydekilere, karısına, çocuğuna
bir şey söylememiş ve hazineden altınları, elmasları cebine doldurup
şehre gitmiş. Orada bir ev almış ve o eve yerleşmiş. Bir yıla kalmadan
kendine saray gibi kocaman bir malikâne yaptırmış ve uşaklar tutup,
burada yaşamaya başlamış. Çoban kısa süre içinde üç genç kızla evlenmiş
ve kırk tane cariye satın almış. Pek çok silahlı adamı olmuş. Karısı
ile oğlunu hiç arayıp sormuyor, ara sıra mağaraya gidip altın
alıyormuş. Karısı ve oğlu, dört yüz koyunu otlatıyormuş ve geçimlerini
oradan sağlıyormuş.

Çobanın karısı ile oğlu dağda koyun güderken, yerde yatan yaralı bir
dişi kurt görmüşler. Kadın dişi kurdun kanayan bacağını temizleyip,
güzelce sarmış. Bu arada kadın dişi kurdun karnının şişliğinden dolayı
yakında yavrulayacak olduğunu anlamış. Günler sonra iyileşen dişi kurt
kadınla çocuğun yanından ayrılmamış. Zamanla dişi kurt yavrulamış.
Kurtlar çoğalmışlar. Kadınla ve çocukla her an içli-dışlı olan ve
eğitilen dişi kurt, eğitimcilerinin ne dediklerini anlamaya ve
aralarında geçen konuşmaları çözmeye başlamış. Kadın oğluyla yaptığı
konuşmalarda, kocasının üzerine üç genç kızla evlenmesine, cariyeler
satın almasına ve kendisiyle oğlunu hiç aramamasına çok kızıyormuş.

Günlerden bir gün, malikânenin bahçesinde çobanın kurtlar tarafından
parçalanmış cesedi bulunmuş. Çobanın karısı ve oğlu, malikâneyi ve
malikânede bulunan altınları ve elmasları istememişler. Azda karar
vermeyip çok isteyen, çoğu bulunca, daha çok, daha çok isteyen insanlar
hep bir bela ile karşılaşmışlardır. Ailesine, çoluk çocuğuna iyi
davranmayan, onları terk eden insanların başına mutlaka bir bela
gelmiştir. İnsanoğlunun nedense gözü doymaz. Doymayan göz gönlü aç
bırakır. Aç olan gönül beyni soğutur. Soğuyan beynin ürettiği fikirler,
düşünceler buz keser, duygusuzdur. Duygusuz bir beyinse şimşekleri
üzerine çekip bir an önce toprak altına girmek ister.